Wyposażenie gabinetu weterynaryjnego – Radiogramy (RTG) psów

Jedną z najbardziej powszechnych i przydatnych medycznych procedur diagnostycznych zarówno dla lekarza, jak i pacjenta, jest radiografia lub inaczej mówiąc prześwietlenie. Termin promienie X pochodzi z 1895 roku, kiedy to niemiecki fizyk Wilhelm Roentgen odkrył tą nową, jeszcze nikomu nieznaną technologię. 

Wynalazca słynnych promieni X

Ponieważ nie był pewien, co dokładnie powoduje powstanie obrazu na jego płytach, nazwał to promieniem X, które w późniejszym czasie zastąpiono “nieznanymi promieniami”. Termin radiografia odnosi się do wykorzystania promieniowania elektromagnetycznego do wytworzenia wizualnego obrazu na powierzchni takiej jak płyta fotograficzna.

Promienie rentgenowskie – jak to działa?

Największą zaletą promieni rentgenowskich jest ich zdolność wnikania do tkanek i ujawniania struktur wewnętrznych. Promienie rentgenowskie i widzialne są formami energii elektromagnetycznej przenoszonej w falach przez fotony. Promienie rentgenowskie mają wyższą energię i krótszą długość fali niż światło widzialne. 

Energia wytwarzana przez wiązkę promieniowania rentgenowskiego jest pochłaniana przez wiele twardych materiałów lub przez zmineralizowane tkanki w organizmie, takie jak kości i zęby. Tkanki miękkie, takie jak wątroba i nerki, pochłaniają część promieni rentgenowskich, podczas gdy powietrze tego nie robi (nie pochłania promieni rentgenowskich). Na przykład ołów jest w stanie całkowicie pochłonąć wszystkie promienie rentgenowskie.

Urządzenia rentgenowskie – niezbędne w diagnozowaniu chorób zwierząt 

Diagnostyka RTG, a właściwie urządzenie rentgenowskie wytwarza wąską wiązkę fotonów promieniowania rentgenowskiego, które można skierować na określony obiekt. Specjalny receptor, taki jak kaseta rentgenowska, jest umieszczony pod obiektem, aby „wychwycić” wszelkie promienie rentgenowskie, które przez niego przechodzą. Obszary, które pochłonęły fotony promieniowania rentgenowskiego, będą białe lub niezmienione, podczas gdy obszary, przez które przepłynęły fotony, staną się czarne.

W przypadku nogi u psa, promienie rentgenowskie będą prawie całkowicie wchłaniane przez kości, podczas gdy mięśnie i więzadła będą absorbować różne ich ilości. Powstały obraz będzie jednym z białych kości, czarnego powietrza otaczającego nogę i różnych odcieni szarości reprezentujących mięśnie, ścięgna i więzadła. Obszary zawierające płyn lub powietrze nie będą absorbować zbyt dużej ilości fotonów promieniowania rentgenowskiego, jeśli w ogóle, i będą wyglądać na czarne lub ciemnoszare na obrazie.